Posiew nasienia jest badaniem służącym do potwierdzenia zakażenia męskiego układu rozrodczego. Ostateczny skład nasienia jest efektem współdziałania wszystkich elementów układu rozrodczego mężczyzny, stąd też mikroorganizmy (bakterie, rzadziej grzyby) mogą dostać się do nasienia z każdego z nich – począwszy od jąder, przez najądrza i drogi wyprowadzające nasienie, na pęcherzykach nasiennych i gruczole krokowym kończąc.

Poza wywoływaniem objawów zakażenia układu moczowo-płciowego, infekcje układu moczowego w tym rejonie, infekcje dróg nasiennych wpływają również na jakość nasienia, co może mieć wpływ na żywotność plemników i w związku z tym płodność.

Wskazania do posiewu nasienia

W większości przypadków posiewu nasienia dokonuje się w przypadku podejrzenia infekcji układu moczowo-płciowego. Do objawów charakterystycznych dla tych zakażeń należą: ból towarzyszący wytryskowi, a także:

• obecność krwi w nasieniu;
• częste parcie na mocz;
• częste oddawanie moczu w małej ilości;
• wyciek z cewki moczowej;
• ból podczas oddawania moczu (objawy zapalenia dolnych dróg moczowych).

W większości przypadków jednak infekcje te są bezobjawowe. Ponieważ podejrzewa się, że mogą one również odpowiadać za niektóre przypadki niepłodności męskiej, posiew spermy bywa wykonywany w ramach diagnostyki niepowodzeń rozrodu razem z innymi badaniami nasienia. W wielu przypadkach za zakażenia męskiego układu rozrodczego odpowiedzialne są patogeny przenoszone drogą płciową (najczęściej różne gatunki bakterii, rzadziej grzyby, pasożyty i wirusy).

Kolejnym krokiem jest dokładne umycie rąk i prącia wodą z mydłem, a następnie obfite opłukanie wodą. Ręce i okolicę krocza należy osuszyć przykładając do niej czysty ręcznik. Próbkę nasienia pobiera się przez wywołanie wytrysku (drogą masturbacji) i zebranie nasienia do przygotowanego wcześniej pojemnika. Aby uniknąć zanieczyszczenia próbki, nie wolno w żadnym momencie dotknąć wnętrza pojemnika (czy to rękoma, czy członkiem).